Cięcie drzew i krzewów ozdobnych

Cięcie drzew. Koszmar? Niekoniecznie. Pokrótce postaramy się usystematyzować wiedzę na ten temat. Cięcie zawsze będzie ingerencją w naturalny wzrost i rozwój rośliny, ale wykonywane ostrożnie i z rozwagą pobudza roślinę do wzrostu, krzewienia się, wpływa na lepsze kwitnienie i owocowanie, czyli poprawia walory, dla których je sadzimy. Cięcie zawsze jest naruszeniem pewnej równowagi w roślinie, dlatego należy po każdym zabiegu dobrze rośliny podlać i nawieźć, a ranę po cięciu posmarować maścią grzybobójczą a w przypadku większych ran środkiem impregnującym. Cięcie zawsze wykonujmy w dni słoneczne i suche, o dodatniej temperaturze. Podstawowym czynnikiem decydującym o terminie cięcia jest pora kwitnienia. Od lutego do momentu rozpoczęcia wegetacji przycinamy krzewy i drzewa kwitnące latem i jesienią. Podstawową zasadą, którą się kierujemy, podczas cięcia drzew i krzewów ozdobnych jest: cięcie zawsze po przekwitnieniu rośliny. W ten sposób mamy pewność, że nie zetniemy pąków kwiatowych i nie pozbawimy rośliny kwiatów.   Wśród rodzajów cięcia pielęgnacyjnego możemy wyróżnić:

• Cięcie formujące, którego dokonujemy na początku życia rośliny, ma ono nadać roślinie pożądaną przez nas formę.
• Cięcie prześwietlające ma za zadanie rozluźnienie korony i dopuszczenie światła do jej wnętrza.
• Cięcie sanitarne to usunięcie gałęzi lub pędów suchych, chorych i połamanych.
• Cięcie korygujące, które wykonuje się na już ukształtowanych w sposób niewłaściwy koronach starszych drzew i krzewów.
• Cięcie odmładzające zaleca się w przypadku roślin starszych. Polega ono na sukcesywnym usuwaniu starych, chorych i uszkodzonych konarów i gałęzi. Jego celem jest pobudzenie rośliny do wytwarzania nowych i silnych pędów.

  Młode drzewa i krzewy Krzewy sadzone z gołym korzeniem szczególnie potrzebują przycięcia. Przycinamy wszystkie pędy pozostawiając 2-5 pąków na każdym z nich, na wysokości 0,5cm nad ostatnim pączkiem skierowanym na zewnątrz krzewu. Wycinamy całkowicie pędy cienkie i uszkodzone. Niech nas nie zdziwi drastyczność tego cięcia, jeśli bowiem tego nie uczynimy możemy doprowadzić do nieprzyjęci się rośliny. Mniej radykalnie przycinamy gatunki liściaste wysadzane z pojemników lub z bryłą ziemi. Gatunków zimozielonych w zasadzie nie przycinamy, ale obowiązkowo sadzimy z bryłą ziemi.   Drzewa i krzewy liściaste Ich ciecie ma na celu uzyskanie obfitego kwitnienia, odpowiedniej formy lub zagęszczenia. Gatunki, które kwitną na tegorocznych pędach (powojnik, hortensja bukietowa, pięciornik krzewiasty, tawuła japońska, róża, wierzba, budleja Davida, żylistek) przycinamy na 15-30cm nad ziemią. Cięcie wykonujemy co roku, wczesną wiosną. Dzięki temu zagęścimy okaz oraz powstaną silne pędy, na których pojawią się dorodne kwiaty. Krzewy i drzewa kwitnące wiosną lub wczesnym latem (forsycje, jaśminowce, pigwowce, migdałki), przycinamy po przekwitnieniu, skracając pędy o 1/3 do 3/4 ich długości. Kwiaty pojawiają się na pędach ubiegłorocznych, pąki kwiatowe tworzą się latem do jesieni. Rośliny o ozdobnych kwiatach i owocach (azalia, ketmia syryjska, magnolia, oczar omszony, perukowiec podolski, sumak octowy, wawrzynek wilczełyka i złotokap) nie wymagają corocznego cięcia, wystarcza im cięcie odmładzające co kilka lat.   Róże Róże wielkokwiatowe i wielokwiatowe

• wycinamy słabe, najstarsze i krzyżujące się pędy.
• Silnie rosnące, z grubymi pędami przycinamy na 40-60cm (od powierzchni gruntu), słabiej rosnące przycinamy na 10-30cm. Średnio możemy przyjąć 20-40cm.
• Zostawiamy 3-6 pędów (róże wielkokwiatowe) lub 5-10 pędów (róże wielokwiatowe).
• Silniej tniemy, gdy róża ma mieć mało, ale duże kwiaty i długi pęd. Jeśli chcemy dużą ilość, małych kwiatów to przycinamy słabiej.
• usuwamy przekwitnięte kwiatostany.

Róże okrywowe, drobnokwiatowe

• Te gatunki nie wymagają corocznego ciecia, chyba że pędy przemarzły podczas mroźnej zimy
• Wykonujemy cięcie odmładzające co 4-5 lat, na wysokość 5-10cm
• Przycinamy te części rośliny, które wykraczają poza przeznaczona dla nich powierzchnię.
• Nie musimy usuwać przekwitniętych kwiatostanów.

Róże pienne

• Co roku dokonujemy ciecia formującego. Tniemy krótko, na kilka oczek.
• Usuwamy pędy wątłe, rosnące do środka i ku dołowi.
• Gatunki pnące tylko nieco skracamy i prześwietlamy na wiosnę.

Róże historyczne (kwitnące raz w roku)

• Na wiosnę przycinamy pędy przemarznięte, chore i uszkodzone (nie przeprowadzamy silnego cięcia)
• Główne ciecie formujące należy przeprowadzić po przekwitnięciu (usuwamy pędy słabe, zbyt zagęszczające), pędy skracamy wtedy o 1/3 długości.
• Należy usuwać przekwitnięte kwiatostany i tzw. mumie, by ewentualne choroby nie rozprzestrzeniały się.

Róże historyczne (powtarzające kwitnienie) i parkowe

• Główne cięcie przeprowadzamy na wiosnę, skracamy wtedy pędy o 1/3 długości, a te słabsze nawet o 2/3 długości.
• Wycinamy pędy: słabe, cienkie, pokładające się na ziemi, zbyt rozgałęzione i zbyt zagęszczające krzew. Systematycznie usuwamy także najstarsze pędy.
• Usuwamy przekwitnięte kwiatostany

Róże pnące

• Co roku silnie tniemy (oprócz odmian powtarzających kwitnienie) pozostawiając jedynie silne, długie i młode pędy
• większość odmian nie wymaga usuwania przekwitniętych kwiatostanów.

Róże miniaturowe

• cięcie wykonujemy między lutym i marcem
• wycinamy najsłabsze pędy, pozostałe skracamy na 4-5 oczek.

  Pnącza Po posadzeniu należy przyciąć rośliny na wysokość 20-30cm nad ziemią. W późniejszych latach ograniczamy się do wycinania uschniętych gałęzi oraz części, które nadmiernie zagęszczają roślinę; pozostałą część skracamy. Czynności te można dokonać wiosną, jak również w miarę potrzeb w innym okresie. Cięcie gatunków (winorośl) , u których występuje tzw. zjawisko „płaczu”, wykonać należy jesienią lub późną zimą, przed ruszeniem soków, natomiast tegorocznych pędów latem. W pierwszym roku wszystkie powojniki powinno się przyciąć nie wyżej niż na 30cm od podłoża. Ma to spowodować wyrastanie nowych pędów z podstawy krzewu. Podobny, a nawet lepszy efekt można uzyskać kładąc pędy płasko na ziemi i obsypując je korą, podobnie jak robiliśmy to po posadzeniu roślin. Sprzyja to wzmocnieniu roślin a przez to ich obfitszemu kwitnieniu i większej odporności na choroby. W latach następnych cięcie zależy od odmiany i pory jej kwitnienia Rośliny zimozielone W pierwszym, a często i w drugim roku, po posadzeniu, nie przycinamy ich pozwalając im na swobodny wzrost. Gatunki te w zasadzie nie wymagają cięcia, poza korektami form. Gatunki takie jak cis, bukszpan, jałowce, żywotniki, cyprysiki bardzo dobrze znoszą cięcie, przycinamy je wczesną wiosną (przed rozpoczęciem wegetacji) oraz w miarę potrzeb latem, po zakończeniu wzrostu (czerwiec- lipiec, w przypadku cięcia w sierpniu możemy się spodziewać przemarznięcia rośliny). Rośliny z grupy różaneczników właściwie nie wymagają cięcia, ale w razie potrzeby należy dokonać cięć korekcyjnych bezpośrednio po przekwitnięciu rośliny. Możemy je w ten sposób odmłodzić lub doformować (np. po zniekształceniu przez ubytki powstałe z powodu mrozu)   Żywopłoty Wygląd żywopłotów zależy od doboru odpowiednich gatunków, rozstawy, gleby, nasłonecznienia oraz oczywiście cięcia. Odpowiednie przycinanie w pierwszych latach decyduje o jego wyglądzie w całym okresie. Cięcia roślin liściastych niezimozielonych, dokonujemy tuż po posadzeniu (sadzone jesienią - przycinamy wiosną). Pędy przycinamy na długość 10-15cm od nasady krzewu, zagęszczając je od samej ziemi. W następnych latach przycinamy pędy na długość 10-20cm od cięcia poprzedniego, doprowadzając żywopłot do żądanej wysokości. Najlepszym narzędziem, dzięki któremu uzyskamy prosta linię, będzie sznurek.   Hortensje Hortensje są specyficzną grupą roślin, gdyż każdy gatunek należy pielęgnować w inny sposób.

• Hortensja drzewiasta (np. Anabelle) – ta odmiana zachowuje się podobnie jak bylina i należy ją ścinać jesienią na wysokość 10-15 cm nad ziemią – co roku odrasta z kępy korzeniowej
• Hortensja ogrodowa – jest najbardziej kapryśnym gatunkiem. Kwitnie na pędach zeszłorocznych, a gdy je zanadto przytniemy utracimy kwitnienie. Należy więc ograniczyć się do wycinania pędów obumarłych i końcówek uszkodzonych przez przymrozki. Cięć należy dokonać mniej więcej w kwietniu, kiedy rośliny się już obudzą i pojawią się nabrzmiałe pąki
• Hortensja bukietowa – zachowuje się jak większość krzewów kwitnących. Pędy należy skracać na wysokości kilku oczek wczesną wiosną.
• Hortensja piłkowana, kosmata i dębolistna – zachowują się podobnie jak hortensje ogrodowe. Tutaj cięcie należy również ogorniczyć do usuwania chorych i obumarłych pędów na wiosnę
• Hortensja pnąca – zachowuje się podobnie jak bluszcz pospolity. Właściwie nie wymaga cięcia, stosujemy jedynie cięcie korygujące.

  Techniki cięcia

• pędy rosnące skośnie przycinać prostopadle do osi lub ewentualnie lekko w skos od pąka (chodzi o to, aby rana powstała w skutek cięcia była jak najmniejsza).
• pędy rosnące pionowo przycinamy pod skosem. Zwiększymy wprawdzie powierzchnię rany, ale w przypadku opadów, woda będzie po skosie spływała szybciej, co ułatwi zaschnięcie rany i zmniejszy ryzyko wystąpienia infekcji.
• Pędy twarde o małym rdzeniu tniemy około 0,5cm nad pąkiem skierowanym na zewnątrz krzewu.
• Pędy miękkie z dużym rdzeniem tniemy około 1cm nad pąkiem.

  Źródła: http://www.kurowski.pl http://www.e-ogrody.pl http://poradnikogrodniczy.pl http://odr.zetobi.com.pl http://www.swiatkwiatow.pl http://oczarjk.pl